The Sims 4 Vampires Oyun Paketi: İlk Vampir Vlad ile Tanışın

”Sevgili günlük, yine ben Vlad.

Hala gündelik bir şekilde yazı yazabilmem iyi hissettiriyor. Forgotten Hollow’da geçenen iki yüzyılın ardından yazdıklarıma bakmak hafızamı taze tutuyor ve bir vampirin bu kadar uzun yaşayabilmesi için keskin bir zekaya sahip olması gerekiyor.

Bugün baya bir erken uyandım, saat öğleden sonra 4:30 civarıydı. Her zaman erkenden uyanan bir kişiliğe sahip olmuşumdur zaten. Tabutumdan kalkıp güneşin son korkunç ışınlarının da dağlar arkasından eriyip gitmesini izlemeyi seviyorum. Kahvaltılık öncesi olarak susuzluğumu gidermek için hızlı bir plazma paketi yaptım.

Güneşin batmasıyla birlikte borulu orgta korkunç melodiler çalarak gündelik rutinime başladım. Bunca yıldır bu işte baya ilerlediğimi söylemem gerek. Son sinir bozucu güneş ışınları da kaybolduğunda, evimin dışına çıktım. Mezarlıktaki mezar taşları arasından giderken sis formum kolayca gizlenmemi sağladı. geceleyin etrafı iyice bir sis kapladı ve bu da hareketlerimi iyice gizlememe yardımcı oldu. İşte, gecenin en sevdiğim anı budur. Plazma meyvesi ağaçlarının yumuşak mor ışığı ve Sixam sineği nefis bir tıkırtı sesi çıkararak bitkileri tuzağa düşürmesi beni oldukça hoş hissettirdi. Daha sonra şehir merkezindeki gece hayatının yaratmış olduğu sesi duydum ve yeniden susadığımı fark ettim.

 

Saat 20:00’yi biraz geçmişken tepeden şehir merkezine doğru inmeye başladım. Narsist değilim ama her şeyin merkezindeki heykelime bakmayı gerçekten seviyorum. Kasabaki Simler heykelin Büyük Büyükbabam Birinci Vladislaus Straud’a ait sanıyorlar. Etraftaki vampirler ise gerçeği biliyor tabii ki. Bu kasabayı ben kurdum ve hala kasabanın başındayım. Yakışıklı heykele hayranlık dolu bakışlar atarken aradığım şeyi buldum. Hiçbir şeyden haberi olmayan iki Sim gece yürüşüne çıkmak için şelaleye doğru yola koyuluyor.

Hemen sisler arasında kayboldum ve tam yanlarında tekrardan ortaya çıktım. Karanlık güçlerimle beyefendiyi büyülerken, arkadaşını da bana kan vermeye zorladım. TAZE plazma gibisi yok be!

 

Tüh, güzel yemeğim şu sinir bozucu Vatore kardeşler, Caleb ve Lilith tarafından bölündü. Ortaya çıkıverip büyülenmiş Simleri etkimden çıkarıverdiler ve susuzluğu geçirmenin klasik metotlarından başka alternatifler aramam ile ilgili bana ders vermeye başladılar. Yeterince kötü değilmiş gibi, kişisel hijyenimden, kıyafet seçimlerimden ve ortalıkta karanlık formumla gezmem hakkında bir şeyler dediler. Gri paltolara karşı ne garezleri var bilmiyorum. Bende paltolardan yüzlerce var, her şeyle gidiyorlar ve her zaman modaya uygunlar.

Neyse, konudan sapmayalım. Söylemek istediğim şu ki gecemi mahvediyorlardı ve onları geldikleri yere geri göndermenin vakti gelmişti. Tıpkı eski günlerdeki gibi bir karşılaşma yapmaya karar verdik. Ayın en yüksekte olduğu anda evimin önünde buluşacak ve çok da arkadaş canlısı olmayacak bir münakaşa içine girecektik. Önce havada, sonra yerde çarpıştık ve tahmin ettiğim gibi her seferinde kazanan ben oldum. Caleb yeterince dayak yedikten sonra başını utançla sallayarak tepeden inip evine döndü. Eğer düello sırasında en formda halimle karşılaşmak istiyorsa yanında sarımsak taşımaya başlaması lazım.

Bu arada, saat erken olmaya başlamış ve güneş doğmaya başalmıştı; ben de Encyclopedia Vampirica(çok bilgi verici VE ilginç olduğu için herkese şiddetle öneririm) okumak ve enerji kazanmak için birazcık karanlık meditasyon yaptım. Bu arada ansiklopedinin çoğu benimle ilgili. Güneş doğunca, mahzenime indim ve tabutumun kapağını kapatıp birazcık uyku çekmeden önce bu satırları yazmaya zaman buldum.”